Verslag van het Invitatietoernooi dd. 12 september jl. door de ogen van een buddy.
Een verslag hiervan is best lastig, want ik kwam namelijk ogen te kort.
In een setting van een zwoele nazomeravond, met een paar spetters, alle tennisbanen van HBC bezet met de leden van Smash en hun invitees, heerste er een vrolijke bedrijvigheid.
Gestart werd met een warming up, onder de bezielende leiding van Peter Bouten. Alleen al van zijn enthousiasme en gedrevenheid kreeg ik het warm.
Daarna konden alle spelers zich uitleven in 3 of 4 wedstrijden. Wat een partijen! Fanatiek, sportief, lachen, traantjes, vallen, opstaan, lange rally’s, unforced errors en de winners. Alles wat bij een tennistoernooi hoort.
Het toernooi eindigde met het ‘rondje om de tafel’, waarbij een aantal leden zo enthousiast waren dat ze niet meer van de baan af waren te slaan. Dit gold niet alleen voor de leden, maar ook onze sponsoren die – aangestoken door het enthousiasme van alle “Smashers” – de taak als coach op zich namen. Wat een spontane samenwerking!

Deze samenwerking liep als een rode draad door de hele avond. Wedstrijden met wat niveau verschil, werden sportief opgepakt “de bal is ín hoor! De game is voor jullie”.
De Smoothies werden vol overgave aan de man gebracht door Sabien en Melissa.
Michiel liep rond als wandelend schema; zeer handig voor buddy’s die niet goed kijken waar ze moeten spelen. Ben was weer even in zijn vertrouwde functie als scheidsrechter.
Leden, buddy’s en ouders hielden de wedstrijdleider gezelschap, zodat zijn toch wat eenzame taak op deze manier verlicht werd.
HBC’ers, bekend met de bar, die de handen uit de mouwen steken.
En niet te vergeten het wakende oog van de gastvrouw.
Liet iemand een steekje vallen, dan pakte een ander die weer op.

Ik voelde me vereerd dat ik was uitgenodigd voor dit feestje. Met een zeer voldaan gevoel ging ik huiswaarts.
Yolanthe